'Coco en het gekke ding' is het derde prentenboek over de vogel Coco. Na het succes van 'Coco kan het' en 'Coco, kijk uit!' kon een nieuw verhaal niet uitblijven.
In dit kleurrijke prentenboek spat de vrolijkheid van de bladzijden af en speelt Egel eigenlijk de belangrijkste rol. Als Coco met zijn vriendjes, Kikker, Eekhoorn en Egel gaat spelen zie je blije gezichten en het enthousiasme in de houding van bijvoorbeeld Kikker. Kinderen die het verhaal 'Kom mee Kees' kennen, zullen zich wellicht afvragen waarom de kikker nu Kikker heet en niet Kees. Begrijpelijk, maar voor de eenduidigheid in het verhaal is het een logische keuze.
De dieren ontdekken iets vreemds in het bos. Een roze ding. Oplettende kinderen zien meteen wat het is en de slimmeriken zullen al wel direct een vermoeden hebben wat er gaat gebeuren als Egel zegt 'Misschien is het iets om op te liggen?'. De spanning zit er zo goed in! Toch gaat eerst de ontdekkingstocht door en die is mooi uitgewerkt. Samen voelen ze, kijken ze en praten met elkaar wat het toch zou kunnen zijn. Ze ontdekken dat je er leuke dingen mee kunt doen: je kunt erdoorheen kijken en je kunt alles om je heen door een roze bril bekijken. Mooi is het terugkerende element van Egel. Die blijft herhalen dat het een zacht ding is en dat het toch echt iets is om op te liggen. Grote kans dat nog meer kinderen na de tweede of derde keer dat Egel dit zegt toch wel aanvoelen wat er gaat gebeuren. Voor het verloop van het verhaal is het logisch dat ervoor gekozen is dat Egel pas als laatste op het roze ding gaat liggen, maar sommige kinderen zouden die volgorde niet helemaal kunnen begrijpen, want Egel stelt het toch zelf voor? Dan moet hij toch als eerste erop gaan liggen? Gelukkig kijkt Egel de hele tijd ontzettend blij en maakt het Egel niet zo veel uit. Als iedereen bovenop het roze ding ligt, gebeurt er iets spannends, maar niet geheel verrassends....
Een prachtig sfeervol geïllustreerd prentenboek met krachtig kleurgebruik waarbij je door de groot afgebeelde dieren en het roze ding, automatisch naar de dieren het het roze ding wordt getrokken. De personages en het roze ding, hebben allemaal mooie aparte kleuren en Coco valt lekker op het haar gele snavel. De details op de achtergrond zijn een mooie aanvulling, want er staan meer dieren in dan je denkt en dat is een leuk extraatje. En gelukkig hergebruiken de dieren het roze plastic ding op het eind, want in deze tijden waarin meer aandacht is voor het milieu, zou je over het roze ding kunnen struikelen.
Auteur: Loes Riphagen
Jaar: 2024
Genre: prentenboek
Leeftijd: 4+
Uitgeverij: Gottmer