Oud-student Michelle Leuveld illustreert kinderboeken!

“Tijd is je grootste vijand in je creatieve proces”

 

Op woensdagmiddag 30 maart reisden Marèll en Hanneke af naar het gemoedelijke Bentelo, waar Michelle Leuveld met haar man Nick en drie jonge kinderen woont. Michelle is illustrator en haar eerste eigen boek Een klein avontuur is net verschenen. We kregen als pabo van uitgever Moon een recensie-exemplaar en na het gelezen te hebben, kwamen we in contact en bleek Michelle dus oud-student van onze pabo te zijn. Reden voor een bezoekje!

​

Ondanks haar drukke leven en volle schema heeft ze tijd gemaakt voor ons; heel veel tijd zelfs en dat allemaal voorzien van een enorme bult enthousiasme! Meer dan tien jaar gelden volgde zij in Deventer de deeltijdopleiding. Reden te meer om met Michelle in gesprek te gaan, want hoe is zij illustrator geworden nadat ze de opleiding had afgerond?

​

Michelle vertelt ons hoe ze uiteindelijk zo ver is gekomen. Ze schreef vroeger veel verhalen en ze tekende als klein kind al heel veel. Haar moeder heeft alles van haar bewaard en nu ze wel eens terug bladert in de tekeningen van vroeger, ziet ze in dat ze als kind toch al wel veel talent had. Ze tekende dus haar hele leven al en via een masterclass van illustrator Mark Janssen (wel bekend van bijvoorbeeld Raar en Dromer het Prentenboek van de Kinderboekenweek van 2021) kwam ze in contact met uitgevers die haar werk erg mooi vonden. Ze vertelt dat ze na de pabo de master SEN en een opleiding bewegingsonderwijs heeft gedaan. Daarna heeft ze een aantal jaar voor de klas gestaan. Nu geeft ze geen les meer, maar is ze wel bezig met haar passie: illustraties maken in combinatie met het onderwijs. Haar boek heeft ze helaas zelf niet voor kunnen lezen aan een eigen klas, maar wel aan haar eigen kinderen. Ze heeft Een klein avontuur meegegeven aan haar dochter Noor naar school toen het net uit was. Niet zo gek, want ze vertelt ons dat haar dochter inspiratiebron is geweest voor Een klein avontuur en daardoor is dit boek toch een soort van eerbetoon. Dat zien we meteen aan de illustratie op de voorkant; het meisje op de voorkant lijkt wel erg veel op Noor!

​

De juf heeft het meteen voorgelezen en de kinderen waren, hoe kan het ook anders, heel enthousiast! Het boek sluit goed aan bij de belevingswereld van jonge kinderen, want in je eigen tuin kun je al heel veel avonturen beleven. Die avonturen heeft Michelle gebaseerd op haar eigen avonturen en ervaringen vroeger, want Michelle vond het altijd heerlijk om buiten te zijn. Er was geen specifieke tuin die de inspiratie is geweest voor de tuin in dit boek. Ze vertelde dat het er juist om gaat dat je als kind iets als veel groter en mooier kunt ervaren. De tuin hoeft helemaal niet zo groot te zijn als het in het boek lijkt. Het is nu eenmaal zo dat kinderen alles heel anders ervaren dan volwassenen. En juist dat wilde ze bereiken met haar boek: een erg toegankelijk, makkelijk, dromerig en fantasierijk boek. Want fantasie is volgens haar het sleutelwoord. “We zouden meer mogen denken als een kind”, vertelt ze. 'Laat kinderen maar grote dromen hebben!'

​

Haar werk kenmerkt zich door dromerige illustraties en de korte teksten die het verhaal krachtig neerzetten. Michelle doet alles digitaal, maar moest voor de cursus van Mark Janssen terug naar het papier. Daardoor heeft ze haar talent nog verder ontwikkeld. Ze laat ons zien hoe ze digitaal werkt en vertelt dat digitaal illustreren eigenlijk hetzelfde is als op papier, maar dan dus op een andere ondergrond. Michelle heeft echt een eigen stijl. We mogen één bladzijde bekijken van het nieuwe (peuter)boek waar ze op het moment aan werkt. Ook hier is de dromerige tekenstijl van Michelle duidelijk in te herkennen. Ze vertelde ons dat zij het soms lastig vindt om uit te leggen hoe ze het doet. Het lijkt namelijk ontzettend lastig voor iemand die het niet doet. Tekenen en illustreren is iets wat haar altijd heeft gelegen. Zij ziet het niet als iets dat extreem lastig is. Soms werkt ze meerdere ideeën klein uit, waar ze vervolgens later weer steeds verder aan werkt. Ze doet het stapje voor stapje en is kritisch op haar eigen werk. Ze verbetert zichzelf steeds, zowel haar tekst als illustraties, dat kunnen kleine details zijn in haar illustraties, maar ook één simpel woord dat niet helemaal goed voelt. Ooit zou ze wel eens een stoerdere stijl willen ontwikkelen, zodat ze ook andere boeken kan illustreren. Zo vertelt ze dat ze misschien ooit met haar zus een non-fictie boek zou willen maken over de weg naar het krijgen van een kind. Heel wat anders dan prentenboeken. Zolang ze maar verhalen kan vertellen en een wereld kan creëren met verhalen én vooral met haar illustraties, is ze blij.

​

Wat Michelle erg jammer vindt, is dat creatieve beroepen zo ondergewaardeerd worden. Het is hard werken en je krijgt als illustrator maar een klein percentage van elk boek dat verkocht wordt. En dat percentage wisselt per uitgever. Het proces bij de uitgever is ook best ingewikkeld. Als illustrator is dat een lastig proces, want hoe goed je ook bent, het verhaal moet echt goed zijn. Daarom leveren kinderboekenauteurs altijd een concept met tekst aan bij de uitgever. Het verhaal is toch echt het uitgangspunt en wordt als eerste bekeken, daarna pas de illustraties.

Over tien jaar ziet ze zichzelf nog steeds hetzelfde doen als nu. Ze hoopt natuurlijk dat ze dan nog meer uitgebracht heeft en nog bekender is geworden. Michelle gaf wel aan dat ze benieuwd is of en wanneer ze de stap kan maken naar volledig schrijven en illustreren. Michelle werkt nu, naast haar illustratiewerk, bij Junior Einstein. Ze denkt daar mee over vernieuwingen in het onderwijs en leesbevordering en ze illustreert kinderboeken. Ze vindt haar baan bij Junior Einstein op dit moment nog erg belangrijk, want ze de combinatie onderwijs én illustreren is iets waar ze altijd mee bezig zou willen zijn. Ze vertelde dat ze Junior Einstein niet snel zou verlaten. Af en toe maakt ze ook nog losse illustraties, zoals geboortekaartjes.

​

Onze laatste vraag aan Michelle: ‘Is er nog iets wat niemand van je weet of wat mensen niet van je verwachten?' Ze vertelt ons dat ze is opgegroeid in een gezin met vier kinderen, dat ze een tweelingbroer en twee zussen heeft en dat ze niet van plan is Bentelo ooit te verlaten. Verder gaf ze aan dat ze eigenlijk niet echt een andere kant heeft. Alles wat ze doet en leuk vindt sluit goed aan bij haar loopbaan. In haar vrije tijd kijkt ze bijvoorbeeld veel Disneyfilms. Fantasie zit niet alleen in haar boeken, maar ook in haar interesses.

Het interview was niet alleen voor ons een leuke ervaring, Michelle had nog wel uren door kunnen vertellen. Zij was net zo enthousiast over het interview als wij.

 

​

Meer weten over het boek Een klein avontuur? Kijk op @pabosaxionleest op Instagram!  Meer weten over Michelle en haar werk kijk op @michelleleuveld.

​