In deze dichtbundel staan 21 diverse gedichten over rouw en specifiek over het verlies van een vader. In vijf hoofdstukken wordt het rouwproces beschreven van hoe het kan zijn. Van ontkenning, woede, onderhandelen, depressie naar aanvaarding. Deze indeling zal voor veel kinderen (en volwassenen) die te maken hebben gehad met het overlijden van een dierbare, zorgen voor herkenning. Toch zal zeker niet iedereen en zeker niet elk kind deze indeling zo feitelijk of zelfs helemaal niet zo ervaren. Iets om je, mocht je dit boek inzetten of adviseren, goed van bewust te zijn. Voor ieder mens is dat proces anders. Om het proces van rouw te begrijpen als kind, kán deze indeling wel helpend zijn.
De 21 korte gedichten zijn divers. Niet alleen wat betreft onderwerp, juist ook vanwege de manier waarop het gedicht vorm krijgt. Bijvoorbeeld gedichten met steeds twee regels die op elkaar rijmen en gedichten die niet rijmen. Je merkt aan alles dat de gedichten zijn ontstaan vanuit eigen ervaring, dat kan haast niet anders. Er zit zo veel gevoel en liefde in de gedichten. Het eerste gedicht 'Bezoek' laat je meteen voelen dat de bundel gaat over de dood.
'Dood kwam hem halen
en nam hem mee
Wat overbleef was zijn kantoor
waar ik hem nog altijd hoor.'
De toon is gezet. Dat kantoor had dan niet gehoeven in die paar eerste gedichten, er zijn namelijk meer beroepen die een vader kan hebben, maar dat ter zijde, want voor iedereen kan dat anders zijn. Als je verder bladert, leer je wat het verlies van een dierbare kan doen met je en dat uiteindelijk ooit het 'Ik moet het hiermee doen' zal komen en vooral het:
'Ik ben zo trots
dat jij mijn vader
was
dat jij mijn vader
bent'
Ondanks dat gemis, de woede en het verdriet overheerst, is het ook een bundel van hoop. Juist dat is te voelen, maar of elk kind dit zal voelen?
De illustraties van Evy van Guyse zorgen er in elk geval voor dat je gaat voelen. Het veranderende kleurgebruik en met name de contrasten zijn passend bij elk gedicht en de details zijn krachtig. Kijk alleen maar het gedicht 'Wat ga ik doen', de wijze waarop de woede in de wolken is verwerkt, is ijzersterk.
Knap hoe je met weinig woorden zo veel kunt zeggen over zo'n groots en beladen onderwerp.