Doolhof Game is nieuw in de stad en het grootste doolhof van de wereld. Twee klasgenoten van Morris, Wester en Fez, willen dat Morris mee gaat én dat Morris hun klasgenoot Lune meevraagt. Waarom hij dit moet doen, is voor Morris een raadsel, want ze vinden Lune vreselijk en lachen haar vaak uit, maar hij doet het en Lune vindt het helemaal leuk. Ze moeten in een doolhof als eerste groep de uitgang vinden door opdrachten te doen, binnen een bepaalde tijd, compleet met een angstaanjagende clown die hen de stuipen op het lijf zal jagen. Eigenlijk zijn ze te jong om Doolhof Game te mogen binnengaan, maar omdat de maker van het doolhof de neef is van Wester, kan hij VIP-kaartjes regelen. Zodra ze daar zijn, begint een spannend en huiveringwekkend avontuur. Je merkt dat Wester en Zef iets van plan zijn met Lune en dat Morris hier heel lang geen vat op krijgt. Die spanning is goed opgebouwd en de twist op het eind is verrassend en goed. Zal het ze lukken het doolhof in anderhalf uur te kunnen verlaten? En kan Lune ongeschonden het doolhof verlaten?
Dit verhaal lees je in één ruk uit door de toegankelijke schrijfwijze, het feit dat het verhaal min of meer zich op één plek afspeelt, de spanningsopbouw en de wisseling van perspectieven. Die wisseling is zichtbaar door de twee verschillende lettertypes. Om en om lees je hoofdstukken uit of Morris' perspectief of uit het perspectief van Lune. Wat het boek verder sterk maakt, is dat er niet te veel thema's of onderwerpen (/zijtakken) worden aangesneden én dat de onderwerpen die er wel in voor komen, uiteindelijk met elkaar samenhangen op een manier die je niet direct verwacht. Het boek gaat zeker niet alleen over het waanzinnige doolhofavontuur; het sluit ook aan bij thema's die goed passen bij wat speelt in de bovenste klassen van de basisschool, namelijk erbij horen, pesten en sociale druk, vriendschap, verliefdheid
Vooral een geschikt boek voor kinderen vanaf een jaar of 10 die wel van wat spanning (of thrillers), raadsels en van enge clowns houden.