Boeken waar boekwinkels in voorkomen, zijn wat mij betreft altijd een pre. Je waant je in zo'n winkel en ruikt haast de geur van boeken. Dat had ik ook toen ik begon in dit boek. De sfeer trok me meteen. Ik dook het verhaal in en kwam pas weer boven water toen het uit was. In (nagenoeg) één ruk uitgelezen. Het vage gevoel dat dit boek bij me opriep, bekroop me en maakte me geïnteresseerd. Ik wilde weten hoe het boek in elkaar zat; hoe de bijzondere gebeurtenissen met elkaar te maken hadden.
De vijftienjarige Hugo mag de boekwinkel afsluiten van zijn vader en als hij dat doet, hoort hij iemand zijn naam roepen, vanuit de winkel. Hij schrikt en fietst hard terug naar huis. Het blijft door zijn hoofd spoken: wie was dat? Hoe komt die persoon in de winkel? Als hij dit uiteindelijk vertelt aan zijn vrienden Mikey en Justin, lachen ze hem eerst uit. Daarna bedenkt Mikey een plan: ze gaan geesten oproepen op de zolder van de boekwinkel. Op dat moment, beleeft Hugo iets vreemd: hij hoort weer iemand zijn naam roepen en wordt naar een leeg boek toegetrokken. Die vreemde momenten blijven komen: het is alsof hij een soort zesde zintuig heeft en af en toe uit zijn lichaam treedt of in het hoofd van een ander kruipt. Hoe verder je in het verhaal komt, hoe vreemder de dingen worden en dan blijkt alles toch even heel anders in elkaar te steken dan je denkt. Maar dát is te veel om weg te geven...
Het boek is het meest geschikt voor kinderen vanaf 12 jaar, vanwege de thematiek en de woorden die gebruikt zijn. Voor sterke lezers die wel houden van een vage scheidingslijn tussen realiteit en fantasie zou dit ook een aanrader zijn. Maar voor een boek als dit, valt wel aan te raden goed te bekijken welke thema's erin voorkomen. Denk aan thema's als rouw, de dood, doodgaan, afscheid nemen en angst. Voor de een kunnen bepaalde hoofdstukken of passages heftiger aanvoelen dan voor een ander.
Het omslag, de schutbladen en de muziek die je kunt luisteren via een qr-code maken het een extra aangename belevenis.