Een wondermooi boek over overleven met heel veel kleine stukjes wereld erin....
De grappige flapuit Björk gaat met haar ouders en broer Ingó op lange herfstvakantie naar oma Eiland, om oma te helpen na haar zware val. Björk heeft oma Eiland nog nooit gezien en ze heeft er dan ook heel veel zin in. De enige weg om er te komen, is met de veerboot die zo af en toe vaart. Al snel na aankomst op het eiland, weet Björk niet of het wel echt zo leuk is. Oma blijkt eigenlijk helemaal niet de leuke, lieve oma, op wie ze had gehoopt. Ze lijken helemaal niet welkom in de bijzondere woonflat waar iedereen die op het eiland leeft, woont. En tot overmaat van ramp ziet Björk op het moment dat ze eigenlijk meteen weg wil, de laatste veerboot van het seizoen vertrekken. Pas eind mei komt er weer een veerboot. Ze zitten máánden vast op het eiland...zonder Netflix, zonder wifi en zonder eigen wc in een flat met bijzondere mensen die een bijzonder leven leiden. Niks vindt Björk leuk, het eten is vies, de mensen kijken boos (alleen de jongen Krummi niet met wie ze direct goed kan opschieten), niemand lijkt van haar hond Kappi te houden en ze vindt het stom dat ze moet werken voor haar eigen stroom door op een hometrainer te fietsen en te schommelen. Hoe komt ze die vreselijk lange tijd door? Haar moeder en broer lijken het snel leuk te vinden. Van haar vader krijgt ze geen hoogte. Als er plotseling vreemde dingen gebeuren, gaat de dappere Björk op zoektocht: wie van alle 201 bewoners saboteert de boel?
Meteen vanaf de eerste bladzijde leef je mee met Björk, sta je in haar voeten en zou je haar uit het boek willen halen, als de boot definitief voor zo lang vertrekt en ze op zo'n bizar eiland moet blijven. Voor haar is het de vraag hoe ze dit ooit overleeft, terwijl de schrijvers subtiel zijn, Björk meteen al sterk neerzetten en het eiland zeker niet te absurd maken. Want als je alleen maar op een eiland leeft met elkaar en verder nagenoeg niks van de buitenwereld meekrijgt, is het best begrijpelijk dat je wereldvreemd lijkt.
Het leuke van dit boek is dat iedere lezer er waarschijnlijk wat anders uithaalt. Jongere lezers zullen vooral bezig zijn met het afgesloten zijn van sociale media (en dus ook van het populaire Minecraft), terwijl oudere lezers wellicht meer op hebben met de klimaatproblemen en duurzaamheid die in dit boek naar voren komen. Onderwerpen als samenwerken, samenleven, natuur, klimaat, milieu, leren en vertrouwen krijgen allemaal op een zeer knappe verweven wijze aandacht.
De voorkant en de illustraties aan het begin van elk hoofdstuk zijn dromerig en betoverend mooi. Perfect passend bij dit boek.
Niet voor niets een prijswinnend boek in IJsland, want het boek is positief en sterk geschreven, alle puzzelstukjes vallen in elkaar én het boek heeft een zeer verrassende wending. Ook erg geschikt om voor te lezen in de bovenbouw.