Ga mee op avontuur in dit vierde deel met gevonden-voorwerper Herbert Citroen van het Grand Hotel Nautilis en zijn beste maatje in Owee aan Zee, Violet Purperwier. Net als het eerste deel ‘Het geheim van de Malamander’, het tweede deel ‘Het geheim van Gargantis’ en het derde deel 'Het geheim van de Schaduwgruw' is dit weer een spannend, magisch, avontuurlijk boek.
Als je eerdere delen hebt gelezen en dus in Owee aan Zee bent geweest, weet je direct na een aantal bladzijden al dat er niet veel goeds zal gebeuren. Sebastiaan Aals, de schurk uit eerdere verhalen komt ineens terug naar Owee aan zee en logeert in Grand Hotel Nautilis. Hij weet bijna iedereen te overtuigen van het feit dat hij zijn leven gebeterd heeft. Bijna iedereen, want Herbie en Violet weten wel beter. Sebastiaan Aals wil het wassenbeeldenmuseum Festergrim heropenen. In dit, al jaren gesloten, museum (met avontuurlijk treintje) vertellen wassen beelden de geschiedenis van Owee aan Zee. Het museum was vroeger van uitvinder Festergrim die magische dingen maakte, waaronder een gigantische mechanische, bronzen robotreus. Violet en Herbie vertrouwen Aals niet en gaan op onderzoek uit en ontdekken de meest bizarre dingen...Gelukkig niet helemaal alleen. Erwin, de pratende kat, bemoeit zich er regelmatig even mee. Hij brengt wat humor, wat het verhaal wat minder spannend of heftig maakt. Want spannend is het wel!
Meeste lof gaat uiteraard naar de wijze van schrijven. Thomas Taylor gebruikt mooie beeldende, beschrijvende taal die steengoed vertaald is door Aleid van Eekelen-Benders. Heerlijk hoe je als lezer in het verhaal gezogen wordt als bezoeker van Owee aan Zee. Met zinnen als 'als je hier soms voor het eerst bent en het verhaal nog niet kent...' word je er als lezer enorm bij betrokken. Alsof Herbie het verhaal alleen aan jou vertelt. Hoe magisch is dat!
De illustraties aan het begin van elk hoofdstuk en het omslag zijn weer erg geheimzinnig mooi!