Vanuit een uil, zie je de seizoenen om hem heen steeds veranderen. Alle specifieke kenmerken van elk seizoen komen voorbij. Je zou verwachten dat het boek start met de lente, vanwege de titel, maar als je goed kijkt, start het boek toch eerst met de winter. Vervolgens zie je steeds dezelfde boom, dezelfde uil en dezelfde omgeving voorbijkomen, maar alles verandert door de seizoenen heen. Op de uil na; die blijft hetzelfde. Aan de illustraties zie je dus erg goed welk seizoen er aanbreekt of eindigt én je leert dat het vloeiend in elkaar over loopt.
De tekst vult de illustraties mooi aan en maakt het verhaal sprekend. Doordat de zinnen rijmen op, meestal, heel logische woorden, is het voor kinderen een fijn boek. Ideaal om de kinderen dus zinnen af te laten maken.
Wat het boek extra bijzonder maakt, is het kijkgaatje middenin het boek. Dat kijkgaatje blijft tot zo ongeveer het eind van het boek en met een goede, logische reden is de uil daarna weg om vervolgens toch weer terug te komen.