Een spannend al oud (1987) avonturenverhaal in een nieuw jasje (2023) dat je eigenlijk in één ruk uit moet en wilt lezen. Als je al iets van Paul Biegel hebt gelezen, dan zal je dit beamen en weet je dat deze meesterverteller sterk is in zijn woordkeuze. Hij schetst daarna het verhaal op zo'n wijze dat je het helemaal voor je ziet.
Het verhaal gaat over de Rode Prinses die op haar twaalfde verjaardag eindelijk naar buiten mag in de koets, maar dan ineens wordt ze ontvoerd door drie rovers. Zeer grappig is dat de Rode Prinses niet doorheeft dat ze ontvoerd wordt, terwijl haar hofdames Laula en Paula die met haar in de koets zitten, in alle staten zijn. De drie rovers Holz, Bolz en Schwanzenstolz laten de koets en de hofdames achter en nemen de Rode Prinses mee te paard. Ze hebben een plan; ze willen losgeld vragen: twaalf pond goud en twaalf pond zilver. Maar dan ontsnapt de Rode Prinses. Wat dan volgt zijn soms hilarische ontmoetingen en een bijzonder plan van het volk. Het is natuurlijk de vraag of de Rode Prinses de weg terug wel weet te vinden en of de koning en de koningin in de plannen van het volk trappen..
Je leest het verhaal in tien overzichtelijke hoofdstukken, waarbij de tekst meerdere keren wordt ondersteund door spookjesachtige illustraties van Charlotte Dematons. Deze illustraties maken de setting helemaal passend bij de woorden. Je waant je in wonderlijke sferen. De woordkeuze is bij dit verhaal weer net even anders dan andere boeken van Paul Biegel. De prinses en de overige Koninklijke Hoogheden praten in de 'wij-vorm' als ze het over zichzelf hebben. Soms is dat even schakelen, maar het is geniaal bedacht. Net als de herhalende zinnen of uitspraken die het verhaal bij elkaar houden.
'Meidje?' riep de Rode Prinses. 'Hoogheid! Koninklijke Hoogheid zijn Wij. Begrepen?' Ze stampvoette zoals haar grootmoeder stampvoette. 'En nu willen Wij dadelijk terug!'
Zeer geschikt als voorleesverhaal en dan gewoon elke dag een hoofdstuk, dan ben je met tien dagen klaar.