Wat een verbluffend, prachtig en hartverwarmend verhaal. Vooral geschikt voor lezers die houden van wat diepere lagen en schitterende taal.
Julia neemt je direct mee het verhaal in. Je zit er direct in. Haar manier van de lezer aanspreken maakt dat je door wilt lezen. Julia verblijft een hele zomer in een vuurtoren met haar ouders op het eiland Unst, onderdeel van de Shetlandeilanden, ergens boven Schotland. Haar vader moet daar de vuurtorenlamp repareren en haar moeder gaat op zee op zoek naar de Groenlandse haai. Julia's moeder is mariene biologe en doet diverse onderzoeken, maar ze is ook geobseceerd door zeedieren. Je hebt als lezer al snel door dat er meer speelt bij de moeder van Julia. Soms is ze extreem blij en doet ze enorme impulsaankopen terwijl het geld er niet is. Op andere momenten is het een boze of in zichzelf gekeerde moeder. Het blijft lang gissen en geheimzinnig wat er nu exact is, terwijl het verhaal en de gebeurtenissen doorgaan. Pas op het eind wordt alles echt duidelijk. Die opbouw naar wat er speelt met Julia's moeder, is erg goed uitgewerkt. Steeds kleine stapjes waarbij de band tussen de gezinsleden centraal staat en uitgediept wordt. Julia ontmoet Kin, een jongen die op het eiland woont. Hij lijkt ook een steeds grotere rol te hebben in wat er gebeurt in het gezin van Julia. Alles komt uiteindelijk samen.
Het boek bevat veel vooruit verwijzingen waardoor je als lezer erg nieuwsgierig wordt naar het verloop van het verhaal, want zeg nou zelf als je dit leest, wil je toch weten wat er gebeurt: 'Dit is het verhaal over de zomer waarin ik mijn moeder verloor en een haai vond die ouder is dan bomen. Wees maar niet bang, daarmee heb ik niet verteld hoe het afloopt'. Zoals gezegd is de opbouw dus erg sterk.
Eigenlijk moet de eer vooral naar de vertaling gaan, want wat een prachtige woordkeuze. De taal is meeslepend, haast poëtisch en oersterk. Wat een prachtige zinnen en woorden. Het verhaal gaat diep (net als de zee) en is erg gelaagd. De vormgeving helpt daar erg bij. Het geel springt uit het boek, het grijs geeft het contrast van het verhaal goed aan en meerdere keren vinden we poëtische taal, beeldende taal die op een unieke manier zijn vormgegeven in het verhaal; in de vorm van een haai bijvoorbeeld. Daarnaast wisselt het lettertype af en toe en staan er veel illustraties in, kleine en grote.
En het vele geel? Een mooi terugkerende kleur in diverse voorwerpen, maar vooral een kleur die slaat op het notitieschriftje van Julia, dat een belangrijke rol speelt in het geheel.
In het boek komen veel diverse thema's naar voren, zoals klimaatverandering, ziekte, familie en pesten. Ieder kind haalt er wel weer wat anders uit, wat het een extra goed boek maakt.