Kinderen van de straat van Xavier-Laurent Petit
- Hanneke Messelink
- 29 apr
- 2 minuten om te lezen

'Kinderen van de straat' is een hoopvol, maar tegelijkertijd hard en meedogenloos verhaal dat net als het eerdere boek van Petit, 'De zoon van de berentemmer', gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. Dit verhaal is namelijk gebaseerd op een Boliviaanse dirigent die een orkest van straatkinderen oprichtte. Petit laat met dit verhaal zien dat hij een ster is in het vertellen van verhalen waarin de hoofdpersoon opgroeit onder barre omstandigheden.
Het verhaal begint eigenlijk al direct te leven bij het zien van de kleurrijke cover, waarbij het verschil tussen goed en kwaad eigenlijk direct al duidelijk wordt. Die cover laat dan wel niet de kern van het verhaal zien, maar wel de ernst van de situatie waarbij prachtig ingezoomd wordt op de hoofdpersoon.
Je volgt het leven van hoofdpersoon Saturne (Saturnino). Hij leeft op straat met zijn zusje en vriend Tullidito; een leven dat voor velen moeilijk voor te stellen is. Hij poetst schoenen voor een habbekrats en steelt. Als hij op een dag strijd krijgt met de militaire politie, de macaco's, springt een oude man voor hem in de bres. Het enige dat daar tegenover lijkt te staan, is dat Saturne de volgende dag bij hem moet langs komen. Eerst denk je er nog het zijne van, maar al gauw blijkt dat deze man mooie plannen heeft voor Saturne en niet alleen voor hem, ook voor andere straatkinderen. Want wat blijkt, muziek kan wel eens hun redding worden. Op een prachtige manier laat Petit zien wat de kracht van muziek kan zijn en die symboliek is sterk uitgewerkt.
De opbouw van dit boek is sterk. Met regelmatig wat spanning en de afwisseling tussen diverse gebeurtenissen, word je bij het verhaal gehouden. Je voelt beetje bij beetje meer hoop ontstaan. Een heftige gebeurtenis bijna aan het eind van het boek, is dan ook wel even slikken en lijkt niet in proportie met de rest. Grote kans dat je dan wilt stoppen met lezen. Toch is het passend bij de harde realiteit van dit boek. En gelukkig is het eind zelf wel iets hoopvoller... Doorlezen dus!
Dit boek is vooral geschikt voor kinderen die niet bang zijn voor de harde werkelijkheid; niet alles wat in het boek voorkomt, is even makkelijk of prettig. Doordat je het verhaal vanuit ik-perspectief leest en de woorden of zinnen die Petit gebruikt om Saturnes gedachten weer te geven (weliswaar rijk), maar niet geheel passend zijn bij het beeld dat van Saturne wordt geschetst, kan het boek als wat ingewikkeld aanvoelen. Al met al een verrassend verhaal over armoede, hoop, overleven, talenten en muziek.
Schrijver: Xavier-Laurent Petit
Vertaler: Leny van Grootel
Jaar: 2025
Genre: fictie
Leeftijd: 10+
Uitgeverij: Ploegsma