Een kunstzinnig en warm prentenboek dat erom vraagt zorgvuldig gelezen te worden en uitvoerig bekeken te worden. Niet zo maar een prentenboek dat na één keer lezen direct duidelijk is en dat maakt dit boek zo fijn. In alle opzichten gewoon een rijk prentenboek. Het is een erg fraai verhaal over loslaten, vriendschap, veiligheid en veranderingen, maar ook een verhaal dat subtiel, maar ook krachtig, ruimtelijke ordening of beter gezegd het wonen, en de daarbij horende verhoudingen aanstipt.
Het verhaal start al op de schutbladen. Als je die overslaat, mis je iets belangrijks, namelijk vanuit wie je het verhaal volgt. En daarmee is de toon gezet: de bijzonder indrukwekkende illustraties zijn bepalend om het verhaal te volgen. Heerlijk is vervolgens de aanspreekvorm, want het meisje vertelt aan haar vertrouwde en fijne knuffelkonijn wat er in haar omgaat. Heel herkenbaar voor jonge kinderen, want er zijn genoeg kinderen die hun knuffel als vertrouwde vriend zien. Het meisje telt de dagen af dat haar vriendje Mo gaat verhuizen en dat doet wat met haar. Dat merk je aan de woorden die zij uitspreekt en je ziet aan Mo dat hij het moeilijk heeft. Als hij weg is, blijft ze wat ontstemd. En dan komt er ook nog eens een nieuw flatgebouw waar ze vanuit haar op uitkijkt. Maar toch brengt dat flatgebouw iets nieuws, iets verrassends en juist dat maakt het verhaal fijn en hoopvol.
Niet alleen de sterke, soms poëtische taal die Yorick Goldewijk gebruikt om het verhaal te vertellen is aansprekend door de aanspreekvorm, maar vooral de illustraties maken dit boek een pareltje. Alles wat je ziet, is met de hand gemaakt en dat is te zien; de details hierin zijn erg mooi en knap gemaakt. Ook het kleurenpalet valt op, naast de zachte, heldere en soms strakke vormen. Yvonne Lacet heeft het uitzicht vanuit het raam van het meisje steeds als uitgangspunt genomen. Af en toe zoomt ze in op het gebeuren buiten, waarbij ze speelt met uitzichten. Zo kijken we vaak mee over de schouders van het knuffelkonijn, zien we allemaal regendruppels op het raam en kijken we soms door een verrekijker. Maar steeds blijft een deel van de huizen, personen of dieren aan de overkant zichtbaar. En daar gebeurt erg veel. Als je goed kijkt en goed de tekst beluistert, ontdek je de mooiste dingen.
Een prentenboek als dit kan na een eerste keer lezen wat onwennig voelen. Het is dan ook aan te raden dit prentenboek grondig te bekijken, meerdere keren te lezen en de illustraties uitgebreid te bestuderen, zodat je als voorlezer alles kan doorgronden. En juist dat is fijn: een prentenboek dat niet alleen gewoon fijn is om voor te lezen, maar dat uitnodigt tot het voeren van gesprekken over alles wat te zien is in dit boek.
Ideaal om voor te lezen aan oudere kleuters, maar misschien nog wel meer geschikt voor de middenbouw om in te zetten bij thema's als wonen, huizen, afscheid, leefomgeving en vriendschap. Je kunt er oneindig veel kanten mee op.
Schrijver: Yorick Goldewijk
Illustrator: Yvonne Lacet
Jaar: 2025
Genre: prentenboek
Leeftijd: 5+
Uitgeverij: Ploegsma