'De Swifts, een heleboel schurken' is een tweede deel in een aantrekkelijke serie. Dit tweede deel zit net als het eerste deel, vol intrigerende personages, bijzonder spannende gebeurtenissen, droge humor, taalspel en onverwachte wendingen. Mix twee families (een Engelse en een Franse die eigenlijk samen één familie zijn) allerlei verdwijningen, diverse moorden en diefstallen en je hebt dit heerlijke boek.
Na een diefstal van het beroemde schilderij van Pierrot door Ouvolpo (een groep kunstdieven die gestolen kunst terug steelt), leidt het spoor naar Parijs. Frats, haar zus Fenoneem en oom Maalstroom gaan naar Parijs. De reis brengt hen bij Hotel Martinet, waar de familie Martinet woont. Wat blijkt, de familie Martinet is familie van de Swifts en de plek waar hun oudere zus Jolijt verblijft. De familie Martinet is familie die ze door een gebeurtenis die te maken heeft met een schilderij van Pierrot al lange tijd een beetje hebben vermeden. Al snel blijkt het mysterie van de diefstal niet het enige mysterie te zijn. We zien hoe Frats alles in het werk stelt, samen met haar zussen om de mysteries op te lossen. De hulp die Frats uit onverwachte hoek krijgt, is een prachtige toevoeging en de onverwachte wendingen die de zoektocht krijgt, maakt het een spannend, verrassend boek.
Beth Lincoln weet op een meesterlijke wijze de nieuwsgierigheid van de lezer vast te houden. Door de opeenvolging van gebeurtenissen bouwt de spanning op en ontpopt zich een boek waarbij duidelijk is dat er altijd meer is dan schijn doet vermoeden. Juist dat maakt het verhaal rijk, maar ook complexer dan je aanvankelijk zou denken. Niet zo maar een vermakelijk boek, maar een boek met diepgang, zowel wat betreft onderwerpen, gebeurtenissen als taal. Beth Lincoln stopt allerlei elementen uit 'de grote wereld' in een kleine familie. Prachtig hoe de kracht van elk personage naar voren komt, waarbij de verschillen tussen de personages doodnormaal lijken. Heerlijk daarbij zijn dan ook de namen van de personages, die perfect passen.
Doordat het verhaal heel beeldend is beschreven, zie je alles goed voor je. Geheel passend bij een verhaal vol mysteries, geheime gangen, moorden en een bijzonder gemêleerd gezelschap. Deze rijke en beeldende taal voelt soms alleen wel wat complex voor jongere lezers. Zinnen als 'Ondanks de sjofelheid was er toch iets van de oude grandeur behouden gebleven' en 'Buiten sloop de storm die Maalstroom had beloofd langzaam dichterbij en pleegde een overval op de nietsvermoedende hemel', laten zien dat de auteur de lat hoog legt wat betreft taal en specifiek woordenschat. Niet zo gek in een boek als dit, want woorden spelen een grote rol. Meer dan eens gebruikt Frats woorden die daarna door haar zelf hardop of in gedachten worden uitgelegd. Maar ook het taalspel tussen het Engels en Frans, de taal die een van de Ouvolpo's gebruikt en de fouten die nichtje Pomme maakt met uitdrukkingen, laten zien dat taal een grote rol speelt.
Het boek bevat veel illustraties van Claire Powell die goed passen bij het magische, bijzondere dat dit verhaal uitstraalt. Ook de hoofdstuknummers- en titels zijn mooi geïllustreerd. Speelse en mysterieuze illustraties die beelden geven als dat nog niet helemaal lukt tijdens het lezen.
Dit tweede boek over deze bijzondere familie Swift is er een dat je het beste ná deel 1 leest. Zonder deel 1 te hebben gelezen, zijn sommige gebeurtenissen of sommige verhoudingen tussen personages wat ingewikkeld. Vanwege de beeldende taal die soms best ingewikkeld voelt, is het boek het meest geschikt voor kinderen die van deze taal houden en voor meer gevorderde lezers. Adviesleeftijd is vanaf 10 jaar, maar eigenlijk zou dit boek juist voor oudere lezers nog een schot in de roos zijn.
Schrijver: Beth Lincoln
Illustrator: Claire Powell
Vertaler: Hanneke van Soest
Jaar: 2024
Genre: fictie
Leeftijd: 10+
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff