De twaalfjarige Lonny voelt zich opgesloten in zijn huis in het bos. Hij woont daar samen met zijn vader, die horlogemaker is, zijn jongere broer Mug, zijn opa en hun kippen. Het huis en het bos komen ze niet uit. En dat allemaal om Lonny te beschermen tegen zichzelf én de buitenwereld. Lonny is namelijk een leefling en niet iedereen houdt van leeflingen of mensen maken misbruik van leeflingen. Niemand mag het dus weten; dat is hun geheim. Maar wat is een leefling? Leeflingen kunnen door een zoemend geluid horen of een levend wezen in nood is en bijna dood gaat. Je hebt als leefling dan een extreem onweerstaanbare drang om het levende wezen daadwerkelijk te genezen. Alleen gaat dat altijd gepaard met een innerlijke strijd tussen het wel of niet door één kleine aanraking genezen van een dier of mens, want dat gaat ten koste van je eigen levenstijd. Hoe groter of erger het wezen in nood is, hoe ouder je als leefling wordt nadat je een dier of mens hebt gered van de dood.
Toch lonkt de buitenwereld. Lonny wil weg. De enige die soms langs komt om wat op horloges op te halen en te verkopen is Jess. En als zij op een gegeven moment langskomt om wat spullen op te halen, gaan Mug en Lonny met haar mee om geld te verdienen in Farstroke, de plaats vlakbij, want er is geen eten en geen geld meer. In Farstroke beleven Mug en Lonny van alles, samen met Erin en Katy, de kleinkinderen van Jess. Van een vrolijk festival waarin mensen de mythes van leeflingen vieren, tot een doodzieke hond en een bijna sterfgeval. Kunnen Lonny en Mug hun geheim voor zich houden?
Kirsty Applebaum weet de innerlijke strijd van Lonny en de zoektocht naar het verleden van zijn overleden moeder sterk neer te zetten. De gedachten van Lonny gaan soms alle kanten uit, ook wat betreft zijn moeder.
Wat mooi is, maar ook voor verwarring kan zorgen, zijn de verhalen over vroeger vanuit twee verschillende perspectieven. Verhalen over leeflingen uit het schrift van oma Quicke en verhalen van de bevolking van Farstoke. Deze verhalen staan lijnrecht tegenover elkaar. Leeflingen die niet geaccepteerd werden, tegen leeflingen die vereerd werden. Deze verhalen volgen elkaar niet meteen op, dus als lezer denk je wellicht dat een hoofdstuk nagenoeg twee keer in het boek staat. Het zijn mooie verhalen. Zo is ook het verhaal over William Memrie mooi en aangrijpend. Dit is het tweede verhaal dat verteld wordt tijdens Het Festival in Farstroke. William praat met dieren en redt daardoor Farstoke als het aangevallen wordt.
Vlot geschreven verhaal, lekker veel vaart, maar daardoor moet je als lezer zo af en toe wel wat zelf bedenken of invullen. Maar ach, eigenlijk maakt dat weinig uit, want het is zo fijn geschreven dat je steeds door wilt en moet lezen!
Leuk voor kinderen die van buitengewone personen of speciale gaven houden, maar ook een aanrader voor kinderen die houden van boeken waarin de hoofdpersoon een innerlijke strijd of zoektocht meemaakt.
댓글