Je zit meteen in het verhaal. Dat de hoofdpersoon het niet makkelijk heeft, wordt op de eerste bladzijden al duidelijk en is eigenlijk nog te voorzichtig uitgedrukt. Je hebt dan ook direct met de hoofdpersoon te doen. De hoofdpersoon in dit verhaal is Bilal, een jongen die anders is dan anderen. Hij kan namelijk tekenen als de beste. Hij woont samen met zijn moeder en jonge zusje Aya in een flat. Ze hebben weinig geld en moeder wordt uitgebuit. Je voelt al snel aankomen dat moeder niet de enige is die uitgebuit wordt.
Bilal heeft het zwaar, moet vaak op zijn zusje passen, als zijn moeder moet werken en komt regelmatig met honger op school, want er is vaak geen geld voor eten. Als Bilal bij toeval de rijke Sterre ontmoet, komt hij daar in een warm nest terecht. Sterre wordt een goede vriendin. Dat gun je iedereen, maar Bilal helemaal. Toch is het geluksgevoel van korte duur. Gekke Gerrit, de baas van zijn moeder én huisbaas wil dat Bilal voor hem schilderijen gaat namaken die Gerrit vervolgens voor flinke bedragen gaat verkopen, want dat Bilal talent heeft is duidelijk. Alleen...van dat geld ziet Bilal zelf niks. Duistere praktijken dus. Door chantage en de angst hun huis uit te moeten, doet Bilal alles wat Gekke Gerrit zegt en vertelt hij niemand iets. Je voelt Bilals angst door de bladzijden heen. Als Sterre achter deze uitbuiting komt, bedenken ze samen een plan. Zal hun plan slagen? Zal de uitbuiting van Gekke Gerrit kunnen stoppen?
Een erg ontroerend, meeslepend en spannend verhaal. Knap hoe Annemarie Jongbloed een verhaal heeft gemaakt waarbij je direct te doen hebt met Bilal en voelt dat het verhaal alle kanten op kan gaan. Er worden erg veel thema's aangestipt, onder andere armoede vs. rijk, diversiteit, eerlijkheid, uitbuiting, kunst, vriendschap en liefde. Deze thema's zijn erg goed met elkaar verweven. In korte hoofdstukken waarin veel gebeurt, wordt een prachtig verhaal verteld dat vanaf begin tot eind weet te boeien.