Na het sprookjesachtige, filmische en verrassende eerste boek van De Zeven Sleutels, moest boek 2 uiteraard gelezen worden. Boek 2 is net zo magisch, nog avontuurlijker en wel wat heftiger dan boek 1.
Het verhaal start middenin de zoektocht naar de sleutel bij poort 3. Vandaar word je meegenomen door Kobold, de Spinster, Abdul, Moira, Pjotr, Ellie en de vos een wervelend avontuur in van poort naar poort. Het is een bont gezelschap met ieder zijn of haar kwaliteiten, dat samen op jacht gaat naar de schat van de Roverkoning en daarvoor zeven poorten door moet én zeven sleutels moet zien te vinden. De dwerg Kobold is het brein achter deze tocht en bij elke poort zal steeds één persoon de sleutel zijn of de sleutel geven. Het samenspel tussen de diverse personage is mede hierdoor zeer krachtig uitgewerkt én doordat je de hoofdstukken wisselend vanuit een aantal personages leest. Bij alle zeven poorten beleven ze allerlei ingewikkelde dingen en bij elke poort komen ze steeds iets dichter bij elkaar én bij de waarheid. Maar wat blijkt, ze zijn niet de enigen die op zoek zijn naar de schat. Ze worden op de hielen gezeten door de zogenaamde Ceremoniemeester. Een baas van het circus waar een van de hoofpersonen, Moira, werkte en woonde. Die is ook uit op de schat achter poort zeven. Zal het ze lukken de zevende poort als eerste te bereiken? En zal het ze lukken allemaal heelhuids aan te komen bij de zevende poort?
Zodra je begint met lezen, verdwijn je in de magische wereld van Kobold en de andere bijzondere personages. Je wordt meegevoerd het verhaal in door prachtige gedetailleerde en filmische beschrijvingen. Als er dan nog dingen gebeuren waar je als lezer niet op hoopt en sommige gebeurtenissen best heftig of eng zijn, wil je bijna het boek wegleggen, maar door de pakkende, soms grappige schrijfwijze en de schitterende omschrijvingen van de omgeving lees je door. En dat is de kracht van dit boek, niet zo zeer het verhaal zelf, maar juist de magische manier waarop dit verhaal is geschreven. De knipoog op het eind met de waard, is een leuke afsluiting van dit avontuur.
Zoals je hebt kunnen lezen in de recensie over boek 1 was één compleet boek wat mij betreft helemaal prima geweest. Nu beide delen verschenen zijn, kunnen kinderen de boeken wel achter elkaar lezen. Dat scheelt. Boek 1 eindigt middenin het verhaal en dat js jammer voor een verhaal dat vraagt om verder lezen. Net zo plotseling als boek 1 stopt, start boek 2 middenin het verhaal. Een korte inleiding of eigenlijk samenvatting had niet misstaan. Vooral handig voor lezers bij wie de tijd tussen boek 1 en boek 2 langer is, want ondanks de schrijfstijl die meteen pakkend is, moet je toch graven in je geheugen naar wat er bij de andere poorten gebeurd is. Die verwijzing zit er maar minimaal in verwerkt.
Aan te raden voor kinderen vanaf een jaar of 10 of 11 die wel van avontuur, spanning en van wat enge gruwelverhalen houden, zoals Harry Potter, Narnia en Lord of the Rings. De taal is vaak prachtig beeldend en rijk, maar daardoor kan het soms wat lastig te lezen zijn voor sommige wat jongere kinderen. Dit boek is ook goed aan te raden aan brugklassers of oudere kinderen. Een ideaal zelfleesboek en niet direct een voorleesboek voor in je klas, want er zullen genoeg kinderen in je klas zitten die wel van avontuur houden, maar niet tegen wat gruwelheden kunnen...
Een ding is duidelijk: dit vraagt om meer boeken van Tom Rijpert.