top of page

Juniper de zingende Eenhoorn van Henry Lloyd


Soms heb je zo'n verhaal waarvan je wilt dat het eeuwig doorgaat. Dat is dit verhaal. Juniper is grappige en slimme eenhoorn. Hij zal plekjes in vele harten veroveren!


Juniper kan heel goed zingen, vindt hij zelf dan. Zijn vrienden in Doolwoud vinden dat absoluut niet. Hij is zo verdrietig en boos hierover, dat hij besluit weg te gaan uit Doolwoud via een van de doolhoven. Hij raakt al snel verdwaald en beukt met zijn hoorn door een van de hagen. Plotseling landt hij in een wei bij koeien. Hij merkt al snel dat het een andere wereld is en trekt veel bekijks in deze moderne wereld, want een pratende eenhoorn, dat is wel heel uniek. Hij kijkt zelf ook zijn ogen uit in deze wereld met allerlei technologische snufjes. Hij wordt gevangen en opgesloten in een dierentuin. Maar al snel wordt hij ontvoerd door de GVD, een ondeugende afkorting van Gevoel Voor Dieren. Zij hebben het beste met hem voor en willen hem naar huis brengen, maar helaas kan hij niet terug naar huis. De plek waar hij deze wereld instapte, is bezet door allerlei kamperende mensen die op zoek zijn naar de ingang tot de andere wereld. Uiteindelijk komt Juniper te wonen op een enorm landgoed, veilig ver weg van de hysterische buitenwereld die dol op hem is én hem zoekt. Op dat landgoed woont zangeres Gaia, een dierenvriend. Hij wordt nog beroemder als ze samen een duet opnemen. Hij zet zelfs zijn hoefafdruk onder een plantencontract? Het zal wennen worden, dat beroemd zijn, maar zijn thuis lonkt; zal hij ooit weer naar huis komen?


Dit verhaal is een grappig sprookjesachtig verhaal dat veel kinderen zal boeien. Hardop grinniken zal zeker gebeuren. Het is ook een avontuurlijk verhaal over een pratende eenhoorn die vanuit zijn Middeleeuwse sprookjeswereld via een doolhof in de Duitse mensenwereld van nu belandt. Een verhaal over beroemd zijn, de mediaheisa, leugens en waarheid, vrije wil en liefde voor dieren. Mooi hoe Henry Lloyd de grote echte mensenwereld een beetje belachelijk lijkt te maken.


Soms kom je wel wat lastige woorden tegen, maar die worden goed duidelijk gemaakt door de context. Met fijne korte zinnen, aardig wat woordgrapjes en leuke uitspraken blijf je geboeid tot het eind. Eigenlijk wil je niet dat het verhaal stopt....


De voorkant van het boek is magisch; sprookjesachtig. Perfect passend bij de sfeer die dit boek uitademt. Erg leuke illustraties van Mark Janssen aan het begin van elk hoofdstuk die het hoofdstuk mooi samenvatten.



bottom of page