top of page

De verboden duinen van Marjolein Visser


Een bijzonder boek met een originele insteek, passend bij deze tijd. Een boek dat je pakt, dat ontroert en dat doet nadenken. Het verhaal zit goed in elkaar en blijft spoken in je hoofd. Het unieke van dit boek zit in de afwisseling tussen het verhaal dat je leest vanuit hoofdpersoon Mila en het logboek dat zij bijhoudt en schrijft. Je leest met haar mee.


Het proloog maakt direct nieuwsgierig, want uit de brief die Mila hier schrijft aan haar moeder, maak je op dat ze iets heeft verpest en daar spijt van heeft. Maar wat? Langzaam word je het verhaal van Mila ingezogen. Ze woont met haar broertje Nallie en haar moeder vlakbij Hotel Duinzicht. Haar vader is een tijd geleden weggegaan. Haar moeder werkt hard in Hotel Duinzicht, maar ze krijgt de boel bijna niet rond. Mila zorgt daarom extra goed voor haar broertje. Mila start een Briljant Plan voor de laatste maanden voor de zomervakantie en houdt een logboek bij waarin ze alles wat met haar plan te maken heeft, schrijft. Het logboek draait vooral om het beste vriendinnen worden met het nieuwe meisje in de klas, Eline, de dochter van de baas van het hotel. Dat logboek komt steeds terug en wordt aangevuld of gewijzigd door Mila als er weer iets is gebeurd. Soms leest het logboek meer als een dagboek, dan als een logboek. De vriendschap tussen Eline en Mila ontstaat sneller dan gedacht en het voelt voor Mila al snel als iets meer dan een vriendschap. Beide meiden zijn bijzonder: Mila heeft een schrijnende thuissituatie en Eline stottert en is dyslectisch. Samen bedenken ze Briljante Plannen, om bijvoorbeeld stiekem te gaan kamperen in de Verboden Duinen. Ondertussen wordt de situatie bij Mila thuis steeds nijpender. De spanning van alle ontwikkelingen die volgen is voelbaar en alles wordt steeds complexer.


Al snel merk je dat het boek over maatschappelijke problemen of issues gaat. Zo gaat dit boek over armoede, ontslag van vader (en moeder), woononzekerheid, echtscheiding, stotteren, verschillen tussen mensen, verliefdheid en perikelen op school (waaronder pesten). Best veel thema's, maar je krijgt niet het gevoel dat het te veel is. Juist door de worsteling van Mila die je leest, valt alles op z'n plek. Je leeft al snel met Mila mee en zou soms wel wat van haar stoerheid willen hebben. De verliefdheid tussen Mila en Eline is voelbaar, maar de wijze waarop die beschreven is, lijkt niet helemaal te passen bij een kind van 11; de taal van wat ze voelt, is wat complex. En dat terwijl de gedachten verder op andere vlakken, passen bij een kind dat in groep 7 zit. Daarom zou dit boek vanaf groep 8 een goede tip zijn, daarnaast kan dit boek juist in de brugklas nog aanslaan.


De schrijfwijze is pakkend en het taalgebruik past bij deze tijd, hoewel het vloeken in de twee hoofdstuktitels niet per se had gehoeven. Die titels vallen juist daardoor op, omdat er in de rest van het boek bijna niet gevloekt wordt. Soms bevat het boek gedachten die niet helemaal passend geformuleerd zijn bij een elfjarige; de taal is soms wat lastig, maar over het geheel genomen is dit boek prettig te lezen. Het boek bevat ook vlotte korte zinnen in relatief korte hoofdstukken.


De kleine tekeningen van Sophie Pluim zijn maar op een paar bladzijden aanwezig in het logboek van Mila. De vormgeving van het logboek is mooi, alleen zijn sommige stukjes ontzettend klein geschreven, dat is jammer, want juist de inzet van het logboek maakt het een origineel boek.

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page