Een jongen komt niet uit zijn woorden, thuis niet en op school niet. De kinderen op school kijken hem aan als hij een beurt krijgt en niks zegt:
'Het enige wat ze horen
is dat ik anders praat dan zij.
Het enige wat ze zien
is hoe gek mij gezicht doet...'
Het is al snel duidelijk dat deze jongen moeite heeft met praten en dat het boek daarover gaat. Verderop in het verhaal valt pas het woord 'stottert':
'Zelfs de rivier stottert.
Net als ik'
Als zijn vader een vergelijking maakt met een rivier, krijgt de jongen zelfvertrouwen.
Hoe? Lees het snel zelf!
Dit is een boek dat eigenlijk voor veel leeftijden geschikt is. Prachtige prenten en een heerlijk ritme wat het voorlezen prettig maakt. De taal is ritmisch en figuurlijk, wat het bij uitstek een geschikt boek maakt om langer over na te denken. Aan te raden om voor te lezen aan kinderen die gevoel krijgen voor taal en letters leren. Maar ook leuk voor oudere kinderen om de figuurlijke taal te begrijpen en dus een aanrader om in te zetten bij begrijpend lezen. De vertaling van Edward van de Vendel kun je zeker erg geslaagd noemen.
Er zijn niet veel boeken over stotteren, dus dit boek is zeker een aanwinst in jeugdboekenland. Goed om in te zetten bij thema's als anders zijn, je anders voelen, jezelf zijn of taalontwikkelingsproblemen.