top of page

Maksie van Mathilde Stein


Het eerdere 'Vuurtorenbeer' van Mathilde Stein, verraste positief. Zo ook dit boek. 'Maksie' is een spannend, grappig en avontuurlijk verhaal dat in spanning steeds meer opbouwt en daardoor vlot te lezen is. Niet alleen daardoor. Juist vanwege de krachtige, rake tekeningen van Jan Jutte zal ook de lezer die het verhaal niet direct begrijpt, toch begrijpen hoe het verhaal in elkaar steekt. En dat samenspel tussen woord en beeld is knap uitgewerkt.


Maksie is een schattig hondje dat met andere dieren samen woont in een dierenwinkel. Maksie droomt van een Droombaas; hij wil een stoere baas en niet zo'n oud dametje dat vaak komt kijken of Maksie er is. Een heerlijk contrast: een stoere baas tegenover een oude, wat saaie oma. Ook zijn de contrasten tussen de dieren prachtig uitgewerkt in woorden én in de illustraties: de grote, suffige honden tegenover de slimmere, kleine dieren. Maksie is die andere dieren en dat omaatje zat en legt zijn winkelbaas een plan voor. Hij gaat akkoord: Maksie mag overdag zelf op zoek naar zijn Droombaas. Die zoektocht is hilarisch en spannend tegelijk. Hij ziet iemand en is overtuigd van het feit dat diegene zijn Droombaas is, maar helaas, daar is ook dat dametje weer... Je hebt als lezer (ook als je jong bent) al snel in de gaten dat de Droombaas waar Maksie van droomt niet helemaal de juiste persoon is en totaal geen Droombaas is. Daar zorgen de illustraties wel voor. Toch blijft Maksie hem maar volgen en blijft het omaatje Maksie volgen. Als dat maar goed gaat...


Fijn, zulke goed te lezen kinderboeken voor de wat sterke beginnende lezer. Het boek is niet gekoppeld aan AVI (ook fijn!), maar door de korte zinnen, de uitroepen (alsof je wordt aangesproken), de woordkeuze en de rijke taal daarbij, is het aan te raden voor kinderen vanaf een jaar of 7 (eind groep 3/ groep 4) die het leesproces al redelijk onder de knie hebben.


Dit boek is weer een bewijs dat tekst en illustraties samen één groot verhaal vertellen. Dat samenspel is sterk. Vergeet niet te kijken naar de veranderingen bij de oma in de illustraties. Die geven soms al een tikkeltje weg van het verhaal. Heel leuk uitgewerkt. Het enige puntje van twijfel is het pistool. Over het pistool in de illustraties kun je namelijk discussiëren, maar de keuze is wel begrijpelijk, want het is een essentieel onderdeel van het verhaal. Toch had het net zo goed een knuppel kunnen zijn, dan had Maksie ook kunnen denken dat er met hem gespeeld zou worden.





Schrijver: Mathilde Stein

Illustrator: Jan Jutte

Jaar: 2023

Genre: fictie

Leeftijd: 7+

Uitgeverij: Lemniscaat

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page