Sam heeft een geheim. Dat zal kinderen aanspreken, want wie heeft er nou nog nooit een geheim gehad?
Het gevoel dat een geheim heeft, kan fijn zijn als het een leuk geheim is. Maar Sam heeft een niet-leuk geheim en dat is als een monstertje dat altijd bij hem is. Prachtige vondst om deze woorden te gebruiken. Het boek bevat ook veel mooie beeldspraak: het (niet-leuke geheim) hangt en klimt steeds op hem. Het gaat maar niet weg. Het geheim is ook nog zwaar en daarom is Sam niet blij. Het geheim is afgebeeld als een klein groen monstertje dat steeds groter en zwaarder wordt. In het donker is het nog erger. Het geheim drukt zwaar op Sam. Hij gaat proberen het geheim te vangen en te verjagen, maar dat werkt maar voor even. Dus probeert hij het nog een keer te vangen en nu nog beter, maar het geheim komt altijd weer terug. Zijn moeder merkt niet aan hem hoe zwaar hij het heeft en hij wil het dan ook graag aan iemand vertellen. Als zijn meester merkt dat er iets is, laat hij weten aan Sam dat hij alles mag vertellen, maar hij durft het niet. Heel mooi hoe Sam dan uiteindelijk zijn hart uitstort bij zijn meester en wat blijkt: het geheim verdwijnt. Daarna durft hij zijn geheim pas aan zijn moeder te vertellen. Hij bleek voor niets bang te zijn geweest. Zijn moeder is er voor hem.
Wat een mooie les bevat dit boek, zonder dat het er dik bovenop ligt: praten helpt! Een niet-leuk geheim moet je delen met iemand die je vertrouwt.
Bijzonder aan dit boek is dat het geschreven is door een twee zedenrechercheurs. Dan denk je misschien dat het daar specifiek over gaat, maar dat wordt in dit boek niet genoemd. Een boek dat je dus altijd kunt inzetten bij welk geheim dan ook en zeker ook in te zetten bij oudere kinderen en niet alleen bij kleuters omdat het een prentenboek is.
Je vindt er naast prachtige taal ook schitterend, gedetailleerde illustraties, die Pieter Melsen zelf heeft gemaakt, waarop het niet-leuke geheim en de emoties van Sam goed zichtbaar zijn. Er staat één illustratie in, die haast een foto lijkt. Erg mooi. Wat verder opvalt, is het relatief kleine lettertype. Een iets groter lettertype had het nog wat beter leesbaar gemaakt.
Enorme aanrader voor vooral de middenbouw, vanwege de beeldspraak en dat wat een niet-leuk geheim met je kan doen. Maar ook zeker voor te lezen aan jongere kinderen. Een aanwinst voor elke school!
Comentarios