De poppen van Spelhorst van Kate DiCamillo
- Hanneke Messelink
- 24 mrt
- 2 minuten om te lezen

Een adembenemend, sprookjesachtig verhaal dat barst van de mooie zinnen, de wijze lessen en indrukwekkende illustraties. Een verhaal om bij weg te dromen. Niet alleen vanwege de gebeurtenissen, aangezien deze niet allemaal even leuk en aardig zijn, maar vooral vanwege de schitterende woorden die Kate DiCamillo gebruikt om je het verhaal in te trekken.
In dit verhaal maak je de gebeurtenissen mee van vijf poppen uit een poppenspel. Niet zo maar willekeurige personages: de wijze, filosofische uil, de koning met al zij bevelen, de wolf met haar scherpe tanden die ze graag ergens in zet, de wat stille jongen en een meisje dat de boel samen probeert te houden. Een heus poppenspel, want het verhaal wordt ook nog eens verteld in drie bedrijven, wat geheel past bij het verloop van het verhaal. In het eerste bedrijf ontmoet je de poppen via de oude kapitein Spelhorst. Deze man wordt op een dag betoverd door het poppenmeisje in een etalage. Ze doet hem aan iemand denken. Als hij haar besluit te kopen, moet hij alleen wel alle poppen kopen. Lang kan hij niet van zijn poppen genieten, maar de lezer krijgt wel meteen door dat dit niet zo maar poppen zijn. Het geklets en de dromen van de poppen samen in de koffer zijn erg vermakelijk. Het zijn poppen die met elkaar praten, maar bewegen doen ze niet. Uiteindelijk komen de poppen terecht in het huis van de meisjes Marta en Emma. Als ze daar eenmaal zijn, start het tweede bedrijf. Een deel waarin de poppen elkaar kwijtraken en wat bijzondere en tragische dingen meemaken, maar uiteindelijk vinden ze elkaar weer. In het derde bedrijf komen de poppen in actie tijdens een magistraal poppenspel dat een verrassend einde kent.
Het gesprek van de poppen geeft je regelmatig een glimlach en doet je verwonderen. Net als de gebeurtenissen om de poppen heen. Dat verhalen waarin poppen tot leven komen (al zij het alleen door het voeren van gesprekken) heel goed en prikkelend kunnen zijn, bewijst Kate DiCamillo. Door de vele fijne en vooral bijzondere illustraties van Julie Morstad gaat het verhaal nog meer leven en krijgen de poppen een nog sterkere stem dan ze al hebben. Een zeer fijne verrijking.

Dit is vooral een aanrader als voorleesboek voor wat oudere kinderen. Ook zelf goed te lezen voor kinderen vanaf een jaar of 10, die wel wat gelaagdheid in een verhaal aankunnen; gelaagdheid in zinnen en in inhoud.
Schrijver: Kate DiCamillo
Illustrator: Julie Morstad
Vertaler: Harry Pallemans
Jaar: 2025
Genre: fictie
Leeftijd: 10
Uitgeverij: Lannoo