top of page

Nachtgeheimen van Simone Arts

  • Foto van schrijver: Hanneke Messelink
    Hanneke Messelink
  • 6 mei
  • 3 minuten om te lezen

Een indringend verhaal dat je direct vanaf de eerste bladzijde pakt. Je wordt in de wereld van Olivia getrokken; een wereld die op z'n kop staat doordat haar beste vriendin, Morise, overleden is bij een auto-ongeluk. Op het eerste gezicht lijkt dit een boek waarin verlies en rouw de hoofdrol spelen, maar als je steeds verder komt in het verhaal merk je dat het verhaal draait om de zoektocht van Olivia. Simone Arts laat je op een pakkende wijze zien hoe Olivia op zoek is naar antwoorden die haar helpen het verlies een plekje te geven. De zoektocht is verfijnd en door de vele dialogen en terugblikken in combinatie met de brieven van Morise zeer aantrekkelijk in beeld in gebracht. Een meeslepend en aangrijpend boek dat je aan het denken zet over hoe goed je iemand eigenlijk kent — zelfs als je denkt alles van elkaar te weten.


Het verhaal start direct spannend met een nachttocht die Olivia gaat maken naar het huis van Morise. Ze breekt daar in in de kamer van Morise. Ze is namelijk op zoek naar het antwoord op de vraag wat Morise haar vlak voor haar dood wilde vertellen en hoopt dat antwoord in haar kamer te vinden. Ze vindt in Morises kamer het geheimenschrift, een schrift waarin ze een aantal jaar geleden geheimen over en weer opschreven voor elkaar. Ze begint te lezen en ontdekt steeds meer geheimen die Morise voor haar achterhield; geheimen die ze alleen opschreef in het schrift, als een soort dagboek. Om een beeld te schetsen van de vriendschap tussen Morise en Olivia, heeft Simone Arts tactisch gekozen voor terugblikken, waarin we door de ogen van Olivia een compleet beeld krijgen van de vriendschap tussen deze twee meiden. Je komt meer te weten over onder andere het verschil tussen de gezinnen waarin de meiden opgroeien, verliefdheid, feestjes en debatteren. Naarmate het verhaal vordert, krijg je door de dagboekfragmenten steeds meer zicht op de grote geheimen die Morise had. Olivia vindt antwoord op al haar vragen, maar of het antwoorden zijn die ze zou willen lezen, is maar de vraag...


Simone Arts weet met haar vlotte schrijfwijze, de korte hoofdstukken en prikkelende laatste zinnen van een hoofdstuk de lezer direct te boeien. Grote kans dat je steeds verder wilt lezen. Daarbij helpt het dat je verhalen leest vanuit drie verschillende kanten, alle drie uit een ik-perspectief, twee vanuit Olivia en ƩƩn vanuit Morise. Allereerst lees je het hoofdverhaal dat zich afspeelt in het heden, waarin Olivia op zoek gaat naar antwoorden. Daarnaast lees je de terugblikken van Olivia naar momenten met Morise, van ontmoeting tot de laatste dagen dat ze elkaar zagen. Tot slot lees je fragmenten vanuit Morise op de zwarte bladzijden; ,de bladzijden uit het geheimenschrift van Morise, die Olivia aan het lezen is. Fijn bij deze drie verhaallijnen is dat ze alle drie een andere vormgeving hebben, zodat het onderscheid direct duidelijk is. Doordat deze verhalen afwisselen krijg je steeds net genoeg informatie om verder te lezen en je nieuwsgierig te houden. Vooral de relatief korte fragmenten van Morise zorgen voor een behoorlijke spanningsopbouw.


Meest geschikt voor kinderen vanaf een jaar of 13 en aan te bevelen voor iedereen die ouder is. Zelfs wat stoerdere kinderen zullen waarschijnlijk wel even moeten slikken of een traantje weg moeten pinken op een bepaald punt in het verhaal...Een boek dat je gelezen moet hebben.




Schrijver: Simone Arts

Jaar: 2025

Genre: fictie

Leeftijd: 13+

Uitgeverij: Leopold

bottom of page