Wat een prachtig aangrijpend verhaal. Al op de eerste bladzijde weet je dat Owen een geheim heeft. Op de tweede bladzijde weet je welk geheim hij heeft: hij praat met een stenen soldaat die op een bankje in een park zit. Dit is Owens vriend geworden. Owen vertelt hele verhalen aan hem en laat hem stunts zien. Na weer een tijdje kom je erachter dat de stenen soldaat de enige 'persoon' is met wie Owen goed kan praten. Zijn moeder is helemaal ingestort na het overlijden van zijn vader (een soldaat...) en komt bijna niet meer van de bank af of niet meer uit bed. Voor de opening van de schoolbibliotheek mag Owen een gedicht voordragen, iets wat hij niet durft en weigert. Nadat hij hoort dat zijn stenen soldaat zal verdwijnen uit het park, schrijft hij toch een gedicht over de soldaat in de hoop dat de vrouw van de gemeente, die bij de opening van de bibliotheek is, zijn gedicht hoort en de soldaat toch laat zitten. Zal het hem lukken?
Prachtig geschreven, ontroerend, vlotte zinnen en passend binnen het thema herdenken of vrijheid.