Boeken over de Tweede Wereldoorlog zijn er al heel veel, maar dit boek is toch anders dan andere boeken over de oorlog.
Dit boek gaat over de vrolijke tienjarige Max en zijn kat Sabel. Dat die band tussen Max en Sabel sterk is, wordt al snel duidelijk. Als Max tijdens de Duitse bezetting van Nederland samen met zijn familie wordt opgepakt en in Kamp Vught belandt, is Max blij dat Sabel steeds opduikt. Sabel maakt het leven voor hem wat draaglijker, voor zover dat kan in een kamp. Sabel wordt zijn houvast. De vriendschappen die ontstaan in het kamp zorgen voor extra stukje hoop. Mooi hoe Max steeds meer haalt uit kleine dingen die hem hoop geven.
Prachtig hoe Suzanne Wouda in een vreselijke wereld zorgt voor hoop door middel van de band die iemand heeft met zijn huisdier; in dit geval de roder kater Sabel. Zeker geen makkelijk onderwerp, maar door de schrijfwijze is het een zeer toegankelijk warm boek. Daarbij helpt het contrast tussen de vrolijkheid van Max en de gruwelijke situatie de sfeer in balans te houden.
Dat het een aangrijpend boek is duidelijk; ook dat het een originele insteek heeft. Daarnaast is het erg goed en beeldend geschreven, want het laat erg goed zien hoe kinderen omgaan met de oorlog. Heel mooi dat dit heftige verhaal via een dier wordt uitgewerkt.