Een vrolijk overheerlijk prentenboek
Als tien juffen en meesters heel erg moe de school verlaten en de laatste bus naar huis missen, weet meester Slop de kortste weg naar huis. Maar, die weg gaat door het donkere woud. Wat zij niet weten…in het bos zitten tien harige monsters klaar, smachtend en kwijlend te wachten op tien smakelijke leerkrachten. Op weg naar huis verdwijnt er steeds een juf of meester. Precies die ene juf of meester die achterop raakt door te kijken naar een bloem, door even uit te rusten of gewoon doordat de anderen te snel gaan. Zal in ieder geval één juf of meester veilig thuiskomen?
Een heel vrolijk en grappig prentenboek op rijm. De tekst is pakkend en kinderen kunnen door de rijm al snel raden wat er gebeurt in het verhaal. Het ritme in dit verhaal is erg sterk en houdt kinderen betrokken Het aftellen in dit boek is heel leuk gedaan. Aan het eind van de bladzijde staan steeds puntjes zodat de kinderen moeten raden welk getal er nu komt. Als de bladzijde wordt omgeslagen, gaat de zin verder. Bijvoorbeeld:
“Wat zullen we nou beleven!”
Nu zijn er nog maar…
ZEVEN overheerlijke juffen en meesters hebben honger en zijn moe.’
De vrolijke illustraties vullen het verhaal perfect aan. Er is heel veel op te zien. De monsters zijn eerder grappig dan echt monsterlijk afgebeeld. Dat maakt het nog toegankelijker. De monsters zien er allemaal heel anders uit en de namen van de monsters staan achterin het boek op de schoolfoto van de monsterschool. Wel wat jammer dat de namen niet zo makkelijk te onthouden zijn. Na 10 keer voorlezen, moet er tijdens het voorlezen toch steeds even naar het eind gebladerd worden om te spieken hoe een monster ook alweer heet. Het boek is vertaald door Thérèse en Jacques Vriens. Dit boek mag zeker niet ontbreken in de kleuterklas, maar ook erg goed in te zetten voor kinderen die al bijna naar school gaan, door de monsters, de rijm, het ritme en de vrolijkheid. En reken maar dat je dit boek keer op keer zult voorlezen! De kinderen zullen smullen van dit verhaal!